Start Text multilingual

 

 

Abschnitte	Rolle(n)	Text DE	Dutch
		https://sarastro.doctorsdome.events (klick! Infos zur Oper!)
6218-6523 1. Akt		Libretto von Gottfried Stommel, frei nach Goethes Fragment „Der Zauberflöte zweyter Theil“.
6524-6667 2. Akt		Markierungen:
6668-6926 3. Akt		Grün = Original Goethe-Text
		Gelb = leicht abgewandelt von Stommel
		Ohne Markierung = Stommel
		Kauf ALLES Material, Partitur, Stimmen, Klavierauszug und Libretto: www.Ellenberger.shop
1-0 Ouvertüre
T. 16-35 = 118-137
1-1 Priesterchor | Sarastro	Chor der Priester	Wir wandeln in seligen Tagen	Wij wandelen in gezegende dagen
		und preisen die ewige Macht,	en prijs de eeuwige kracht,
		wir haben mit frommem Behagen	wij hebben met vrome genoegen
		den Freuden der Erde entsagt,	afstand gedaan van de genoegens van de aarde,
		doch jährlich senden wir Einen	maar elk jaar sturen we er eentje
		hinaus in die Lebensschlacht,	uit in de strijd van het leven,
		der soll mit den Traurigen weinen,	Hij zal wenen met de bedroefden,
		wie er froh mit den Frohen gelacht!	wat lachte hij vrolijk met de vrolijken!
	Tamino	Vor unsrer Pforte steht ein Bruder,	Een broeder staat voor onze poort,
		zurückgekehrt von seiner Erdenwallfahrt,	teruggekeerd van zijn aardse pelgrimstocht,
		er sendet hier das wohlbekannte Pfand	hij stuurt hier de bekende belofte
		zum Zeichen dir, dass er noch würdig ist,	als teken voor jou dat hij nog steeds de moeite waard is,
		in unsrer Mitte wieder zu erscheinen.	om weer in ons midden te verschijnen.
	Sarastro	Tamino, Dank!	Tamino, bedankt!
		Klar ist der Talisman,	De talisman is duidelijk,
		und reines Feuer sprühet aus dem Stein.	en er spuit zuiver vuur uit de steen.
		Er gäbe trüben Schein,	Het zou een vaag aanzicht geven,
		wär‘ unser Bruder eines Fehls bewusst,	als onze broeder zich bewust was van een fout,
		drum geh, und führe ihn heran.	Ga hem dan maar hierheen brengen.
		In jedem Jahr bestimmt das Loos,	Elk jaar bepaalt het lot
		wer von den Brüdern uns verlässt,	wie van de broeders ons verlaat,
		um als ein Pilger in die Welt zu ziehn.	om als pelgrim de wereld in te trekken.
		Wir lernen hier in tiefem Schweigen	Wij leren hier in diepe stilte
		Ins eigene Herz hernieder sehn,	Kijk in je eigen hart,
		wir suchen in stillem Neigen,	wij zoeken in stille neiging,
		der Gottheit Sprache zu verstehn.	om de taal van de godheid te begrijpen.
		Doch was die Welt in Banden schlägt,	Maar wat bindt de wereld,
		und was die kämpfende befreit,	en wat het vechten bevrijdt,
		was sie in Lust und Schmerz beweget,	wat hen beweegt in plezier en pijn,
		das lehret nicht die Einsamkeit.	dat is niet wat eenzaamheid ons leert.
		Drum wählt die Weisheit, die uns bindet,	Kies daarom de wijsheid die ons bindt,
		alljährlich den, der Ihr gefällt,	elk jaar degene die je leuk vindt,
		dass er der Erde Leid empfindet	dat hij pijn voelt voor de aarde
		und schickt ihn indie weite Welt.	en stuurt hem de wijde wereld in.
	Pilger	Heil dir, Sarastro! Heil Euch, Brüder!	Gegroet, Sarastro! Gegroet, broeders!
	Chor der Priester	Heil dir!	Leve jullie!
	Sarastro	Du kehrst zurück mit reinem Willen,	Je keert terug met zuivere wil,
		wie uns willkommen, bleibe hier!	net als wij welkom, blijf hier!
		Nun muss sich das Geschick erfüllen.	Nu moet het lot zich voltrekken.
		Es tauscht ein Anderer mit Dir.	Iemand anders ruilt met jou.
	Chor der Priester	Wir wandeln in seligen Tagen	Wij wandelen in gezegende dagen
		und preisen die ewige Macht,	en prijs de eeuwige kracht,
		wir haben mit frommem Behagen	wij hebben met vrome genoegen
		den Freuden der Erde entsagt,	afstand gedaan van de genoegens van de aarde,
		doch jährlich senden wir Einen	maar elk jaar sturen we er eentje
		hinaus in die Lebensschlacht,	uit in de strijd van het leven,
		der soll mit den Traurigen weinen,	Hij zal wenen met de bedroefden,
		wie er froh mit den Frohen gelacht!	wat lachte hij vrolijk met de vrolijken!
	Sarastro	Mich traf das Loos, ich zaudre nicht,	Het lot is mij overkomen, ik zal niet aarzelen,
		und folg‘ dem Rufe meiner Pflicht.	en volg de oproep van mijn plicht.
	Chor der Priester	Ihn traf das Loos, er folgt dem Rufe der Pflicht.	Het lot heeft hem getroffen; hij volgt de roep van zijn plicht.
	Sarastro	Ich muss in’s Leben nun hinuntersteigen,	Ik moet nu afdalen in het leven,
		in Thaten zu bewähren, was uns eigen.	om met daden te bewijzen wat van ons is.
		Ja meine Ahnug sagt es klar:	Ja, mijn idee zegt het duidelijk:
		„Die Gottheit prüfet in Gefahr.“	“De godheid test in gevaar.”
	Chor der Priester	Sarastro, bleib zurück! Bleib zurück!	Sarastro, blijf uit de buurt! Blijf uit de buurt!
	Sarastro	Nein, Brüder, haltet ein!	Nee, broeders, stop!
		Die Pflicht gebeut, allein,	Alleen de plicht gebiedt,
		sie soll uns heilig sein.	het zou heilig voor ons moeten zijn.
		Der Feinde Hohn,	De minachting van de vijanden,
		ihr mächtiges Droh’n	hun machtige bedreigingen
		zerschlägt das Geschick.	vernietigt het lot.
		Weh mir, blieb ich zurück.	Wee mij als ik achterblijf.
	Chor der Priester	Erschallet, dumpfe Klagen,	Weerklinken, doffe klachten,
		nicht herrscht in heiligen Tagen	regeert niet op heilige dagen
		Sarastro’s Götterwort.	Sarastro's goddelijke woord.
		In ihren höchsten Pflichten	In hun hoogste plichten
		Die Welt zu  unterrichten	Om de wereld te onderwijzen
		Zieht er nun fort.	Nu gaat hij verhuizen.
	Sarastro	Leb‘  wohl, mein Sohn, lebt wohl, ihr Söhne,	Vaarwel, mijn zoon, vaarwel, zonen,
		bewahrt der Weisheit hohe Schöne,	behoudt de hoge schoonheid van wijsheid,
		ich gehe nun vom heilig lieben Ort.	Ik verlaat nu deze heilige, geliefde plek.
	Tamino	O Vater, geh nicht fort!	O Vader, ga niet weg!
		Hör auf der deinen Wort,	Luister naar je woord,
		es ist um uns geschehn	het is ons overkomen
		fehlt uns dein Herrscherwort.	Wij missen uw soevereine woord.
	Sarastro	Halt ein, die Pflicht gebeut allein,	Stop, alleen de plicht gebiedt,
		sie soll uns heilig sein.	het zou heilig voor ons moeten zijn.
		Mir ward bei euch, ihr Brüder	Ik was bij jullie, broeders
		das Leben nur ein Tag.	het leven bestaat maar uit één dag.
		werft euch in Demut nieder,	buig in nederigheid,
		was auch der Gott gebieten mag.	wat God ook gebiedt.
		Lebt wohl, lebt wohl ihr Brüder.	Vaarwel, vaarwel, broeders.
1-2 Monostatos | Königin	Monostatos	Erhebet und preiset,	Verheerlijk en prijs,
		Gefährten, unser Glück!	Metgezellen, ons geluk!
		Wir kommen im Triumphe	Wij komen in triomf
		Zur Göttin zurück.	Terug naar de godin.
		Wir wirkten verstohlen,	We leken sluipend,
		Wir schlichen hinan;	Wij slopen naar boven;
		Doch was sie uns befohlen,	Maar wat ze ons geboden hebben,
		ist halb nur getan.	is nog maar half gedaan.
	Chor der Mohren	Erhebet und preiset,	Verheerlijk en prijs,
		Gefährten, unser Glück!	Metgezellen, ons geluk!
		Wir kommen im Triumphe	Wij komen in triomf
		Zur Göttin zurück.	Terug naar de godin.
	Monostatos	O Göttin! die du in den Grüften	O godin! die in de graven
		Verschlossen mit dir selber wohnest,	Leven opgesloten met jezelf,
		Bald in den höchsten Himmelslüften,	Binnenkort in de hoogste hemelen,
		Zum Trutz der stolzen Lichter, thronest,	In weerwil van de trotse lichten, op de troon,
		O höre deinen Freund! höre deinen künftigen Gatten!	O luister naar je vriend! Luister naar je toekomstige echtgenoot!
		Was hindert dich, allgegenwärtige Macht,	Wat houdt je tegen, alomtegenwoordige kracht,
		Was hält dich ab, o Königin der Nacht!	Wat houdt u tegen, o Koningin van de Nacht!
		In diesem Augenblick uns hier zu überschatten.	Om ons hier op dit moment te overschaduwen.
	Die Königin	Wer ruft mich an?	Wie belt mij?
		Wer wagt's mit mir zu sprechen ?	Wie durft mij aan te spreken?
		Wer diese Stille kühn zu unterbrechen?	Wie durft deze stilte te doorbreken?
		Ich höre nichts – so bin ich denn allein!	Ik hoor niets, ik ben dus alleen!
		Die Welt verstummt um mich, so soll es sein.	De wereld om mij heen wordt stil, zo hoort het.
		Woget ihr Wolken hin,	Jullie wolken zwellen,
		Decket die Erde,	Bedek de aarde,
		Daß es noch düsterer,	Dat het nog donkerder is,
		Finsterer werde!	Word donkerder!
		Schrecken und Schauer,	Gruwel en rillingen,
		Klagen und Trauer	Klaagzangen en verdriet
		Leise verhalle bang,	Verdwijn stilletjes,
		Ende den Nachtgesang	Het einde van de nachtlied
		Schweigen und Tod.	Stilte en dood.
	Monostatos + Chor der Mohren	Vor deinem Throne hier	Voor uw troon hier
		Liegen und dienen –	Liegen en dienen –
	Die Königin	Seid ihr Getreuen mir	Ben jij trouw aan mij?
		Wieder erschienen?	Opnieuw verschenen?
	Monostatos	Ja, dein Getreuer	Ja, uw gelovigen
		Geliebter, er ist's.	Geliefde, hij is het.
	Die Königin	Ist die Rache vollbracht? Ist sie vollbracht?	Is wraak volbracht? Is het volbracht?
	Monostatos	Göttin, sie ist’s,	Godin, zij is het,
	Die Königin	Schlängelt, ihre Blitze,	Windt zijn bliksem,
		Mit wütendem Eilen,	Met woedende haast,
		Rastlos, die lastenden	Rusteloos, de last
		Nächte zu teilen!	nachten om te delen!
		Strömet, Kometen,	Stromen, kometen,
		Am Himmel hernieder!	Beneden in de lucht!
		Wandelnde Flammen	Wandelende vlammen
		Begegnet euch wieder,	Nog een keer ontmoeten,
		Leuchtet der hohen	Verlicht de hoge
		Befriedigten Wut!	Tevreden woede!
	Monostatos	In solcher feierlichen Pracht	In zulke plechtige pracht
		Wirst du nun bald der ganzen Welt erscheinen;	Zult gij nu spoedig aan de gehele wereld verschijnen?
		Ins Reich der Sonne wirket deine Macht.	Jouw kracht werkt in het rijk van de zon.
		Pamina und Tamino weinen;	Pamina en Tamino huilen;
		Ihr höchstes Glück ruht in des Grabes Nacht.	Hun grootste geluk ligt in de nacht van het graf.
	Die Königin	Ist endlich nun ihr Sohn in meinen Händen?	Is haar zoon eindelijk in mijn handen?
		Taminos Kind?	Tamino's kind?
	Monostatos	Noch nicht; doch werden wir's vollenden.	Nog niet, maar we zullen het afronden.
	Die Königin	Noch nicht in meiner Hand? was habt ihr denn gethan?	Nog niet in mijn handen? Wat heb je gedaan?
		O Göttin sieh uns gnädig an.	O Godin, kijk naar ons met genade.
		Ein Flor bedeckt den Königsthron,	Een sluier bedekt de koninklijke troon,
		schwer traf dein Fluch Tamino’s Sohn.	Jouw vloek trof Tamino's zoon hard.
		Vernimm! Der schönste Tag entstieg des Ostens Meer,	Hoor! De mooiste dag rees op uit de Oostelijke Zee,
		da schlichen wir in dem Palast umher.	Dus slopen we stiekem rond het paleis.
		Zum Tempel wallt der Hof.	De binnenplaats leidt naar de tempel.
		Wir öffnen ungesäumt den goldnen Sarg,	Wij openen zonder uitstel de gouden kist,
		den du uns übergeben,	die je ons gaf,
		die Finsterniss entströmt, umhüllet alles Leben,	de duisternis stroomt naar buiten en omhult al het leven,
		ein Jeder tappt und schwankt und träumt,	iedereen tast en wiebelt en droomt,
		die Mutter hat des Anblicks nicht genossen,	de moeder genoot niet van het gezicht,
		der Vater sah nicht mehr das holde Kind,	de vader zag het mooie kind niet meer,
		mit Feuerhand ergreif‘ ich es geschwind,	met vurige hand pak ik het snel vast,
		in deinen goldnen Sarg wird es sogleich verschlossen,	Het zal onmiddellijk in uw gouden kist worden opgesloten,
		Und immer finstrer wird die Nacht,	En de nacht wordt steeds donkerder,
		In der wir ganz allein mit Tigeraugen sehen;	Waarin wij alleen met tijgerogen kijken;
		Doch ach! da muß, ich weiß nicht welche Macht,	Maar helaas! Er moet, ik weet niet welke macht,
		Mit strenger Kraft uns widerstehen.	Bied ons met groot geweld weerstand.
		Der goldne Sarg wird schwer –	De gouden kist wordt zwaar –
	Chor der Mohren	Wird schwerer uns in Händen.	Wordt zwaarder in onze handen.
	Monostatos	Wird schwerer, immer mehr und mehr!	Steeds harder, steeds meer!
		Wir können nicht das Werk vollenden.	Wij kunnen het werk niet afmaken.
	Chor der Mohren	Er zieht uns an den Boden hin.	Het trekt ons naar de grond.
	Monostatos	Dort bleibt er fest und läßt sich nicht bewegen.	Het blijft daar staan en kan niet verplaatst worden.
		Gewiß! es wirkt Sarastros Zaubersegen.	Zeker! Sarastro's magische zegen werkt.
	Chor der Mohren	Wir fürchten selbst den Bann und fliehn.	Wij zijn zelf bang voor het verbod en vluchten.
	Die Königin	Ihr Feigen, das sind eure Taten?	Jullie lafaards, zijn dit jullie daden?
		Mein Zorn –	Mijn woede –
	Chor der Mohren	Halt ein den Zorn, o Königin!	Stop met uw woede, o Koningin!
	Monostatos	Mit unverwandtem klugem Sinn	Met onwankelbare wijsheid
		Drück' ich dein Siegel schnell, das niemand lösen kann,	Ik druk snel uw zegel dat niemand kan breken,
		Aufs goldne Grab und sperre so den Knaben	Op het gouden graf en het slot van de jongen
		Auf ewig ein.	Voor altijd één.
	Die Königin	So mögen sie den starren Liebling haben!	Mogen zij dus de stijve lieverd hebben!
		Da mag er ihre Sorge sein!	Hij is misschien wel uw zorg!
	Monostatos	Zwar weiß ich, als wir uns entfernt,	Hoewel ik weet dat, naarmate we verder weggaan,
		Ist federleicht der Sarkophag geworden.	De sarcofaag is zo licht als een veertje geworden.
		Sie bringen ihn dem brüderlichen Orden,	Ze brengen hem naar de broederlijke orde,
		Der, still in sich gekehrt, die Weisheit lehrt und lernt.	Die, rustig in zichzelf gekeerd, wijsheid leert en onderwijst.
		Nun muß mit List und Kraft dein Knecht aufs neue wirken!	Nu moet uw dienaar weer met sluwheid en kracht werken!
		Selbst in den heiligen Bezirken	Zelfs in de heilige ruimtes
		Hat noch dein Haß, dein Fluch hat seine Kraft.	Jouw haat heeft nog steeds macht, jouw vloek heeft nog steeds macht.
		„Wenn je die Eltern in sein Antlitz sehen,	"Als de ouders ooit in zijn gezicht kijken,
		dann wird ihr Sohn hinweggerafft,	dan wordt haar zoon meegenomen,
		ein Augenblick vollendet sein Geschick.“	één moment voltooit zijn lot.”
	Die Königin	So sei’s!, So sei’s!  Er sterbe!	Zo zij het! Zo zij het! Laat hem sterven!
Verwandlungsmusik
1-3 Frauenchor | Tamino	Frauenchor	In stiller Sorge wallen wir	In stille bezorgdheid dwalen wij rond
		Und trauern bei der Lust;	En rouw naar believen;
		wir tragen wohl des Glückes Zier,	wij dragen het sieraad van geluk,
		Und Kummer drückt die Brust.	En verdriet drukt zwaar op de borst.
		O schlafe sanft, o schlafe süß,	O slaap zachtjes, o slaap zoet,
		Du längst erwünschter Sohn!	Jij langverwachte zoon!
		Du steigst aus tieger Finsterniss	Je stijgt op uit de diepe duisternis
		auf des Vaters Thron.	op de troon van de Vader.
	Tamino	O wandelt fort und stehet niemals stille,	O loop door en blijf nooit stilstaan,
		das ist Sarastro’s heiliger Wille,	dit is de heilige wil van Sarastro,
		vertrau auf ihn, gehorchet blind,	Vertrouw op Hem, gehoorzaam blind,
		so lang ihr wandelt, lebt das Kind.	Zolang jij loopt, leeft het kind.
	Frauenchor	In stiller Sorge wallen wir	In stille bezorgdheid dwalen wij rond
		Und trauern bei der Lust;	En rouw naar believen;
		wir tragen wohl des Glückes Zier,	wij dragen het sieraad van geluk,
		Und Kummer drückt die Brust.	En verdriet drukt zwaar op de borst.
	Tamino	Weh mir, da ziehn sie hin,	Wee mij, daar gaan ze,
		mit ihnen all mein Glück, mein einzig Glück.	met hen allen mijn geluk, mijn enige geluk.
		Dämmernd nahte schon der Morgen,	De dageraad kwam al dichterbij,
		in Aurora’s lichter Schöne,	in de heldere schoonheid van Aurora,
		als das Heer der schwarzen Sorgen	als het leger van zwarte zorgen
		hüllt in Nacht die Freudenscene.	hult het tafereel van vreugde in de nacht.
		Vor der Mutter wildem Hassen	Van de wilde haat van de moeder
		Will mein zartes Glück erblassen,	Zal mijn tedere geluk verbleken,
		ach und doppelt wird geliebt,	oh en liefde is dubbel,
		was Gefahr und Tod umgiebt	wat gevaar en dood omringt
	Frauenchor	Ach und doppelt wird geliebt,	Oh, en liefde is dubbel,
		was Gefahr und Tod umgiebt	wat gevaar en dood omringt
	Tamino	Ich höre sie, die meinen Liebling tragen,	Ik hoor ze mijn lieveling dragen,
		o unbarmherzigste der Plagen.	O meest genadeloze van alle plagen.
		Weh mir, er ist verloren,	Wee mij, hij is verloren,
		zum Tod ward er geboren.	Hij werd geboren om te sterven.
		Was nützen alle Klagen,	Wat hebben al die klachten voor zin,
		was Dulden und Entsagen,	wat tolerantie en verzaking,
		was soll mit Weisheit noch und Pflicht?	Hoe zit het met wijsheid en plicht?
		Umsonst hab ich gelitten,	Ik heb tevergeefs geleden,
		umsonst, umsonst hab‘ ich gestritten,	Tevergeefs, tevergeefs heb ik betoogd,
		umsonst, der Weisheit Lehren helfen nicht!	tevergeefs, de leringen van wijsheid helpen niet!
		Ihr Götter, Götter, seid Ihr taub,	Jullie goden, goden, zijn jullie doof,
		gestattet Ihr Gewalt und Raub?	Staat u geweld en diefstal toe?
		Lasst Ihr den Edlen denn verderben,	Laat je de edele man ten onder gaan,
		soll Hass nur leben, Liebe sterben?	Zou haat alleen maar moeten leven en liefde sterven?
		O gebt ein Zeichen mir, ein Zeichen,	O geef mij een teken, een teken,
		dass mein Gebet, dass meine Qualen	dat mijn gebed, dat mijn kwellingen
		Euch erreichen.	Ik neem contact met u op.
		O hört, auf meinen Knieen beschwör‘ ich Euch:	O hoor, op mijn knieën smeek ik u:
		Den Sieg des Lichts bezeugt in Eurem Reich!	Wees getuige van de overwinning van het licht in uw koninkrijk!
		O Thor, Thor, blöder Thor!	Oh Thor, Thor, domme Thor!
		Klagst du dem Himmel vor,	Klaag je bij de hemel,
		er hört dich nicht, verflucht, verflucht sei das Licht.	Hij hoort je niet, vervloekt, vervloekt zij het licht.
	Chor der Geister.	Sohn, Sohn, her zu mir, Sohn!	Zoon, zoon, kom naar mij, zoon!
		Kehr zurück, kehr zurück zu der Nacht,	Keer terug, keer terug naar de nacht,
		zu der Mutter Glück!	tot geluk van de moeder!
	Tamino	Mutter, Mutter im Wolkenriss,	Moeder, moeder in de wolkenkloof,
		dein bin ich wieder, Finsterniss.	Ik ben weer van jou, duisternis.
1-4 Sarastro | Tamino	Sarastro	Tamino!	Tamino!
	Tamino	Wer ruft mich?	Wie belt mij?
	Sarastro	Tamino! Steh auf, und sei ein Mann!	Tamino! Sta op en wees een man!
	Chor der Priester	Wer will eifern wider das Licht?	Wie zal jaloers zijn op het licht?
		Oder recken die frevelnde Hand?	Of de boze hand uitstrekken?
		Wer will höhnen das ewige Gericht?	Wie zal het eeuwige oordeel bespotten?
		Wer will löschen den heiligen Brand?	Wie zal het heilige vuur doven?
		Wer erschlägt es mit Schwert und Gewicht?	Wie doodt hem met zwaard en gewicht?
		Denn es herrscht über Meer und Land.	Want het heerst over zee en land.
	Sarastro	Sei nur stille, Götterwille	Wees gewoon stil, dat is Gods wil
		Hat auch dich ja ausersehn,	Hij heeft ook jou uitgekozen,
		und auch dieses Leides Fülle	en ook de volheid van dit lijden
		wird an dir vorüber gehen.	zal aan je voorbijgaan.
	Tamino	O sagt mir, lebt noch mein verschloss'nes Glück?	Oh, vertel me, leeft mijn opgesloten geluk nog?
		Bewegt sich's noch an seinem Zauberplatze?	Beweegt het nog steeds op zijn magische plek?
		O gebt mir Hoffnung zu dem Schatze!	Geef mij hoop op de schat!
		O gebt mir bald mein Kind zurück!	Oh, geef mij mijn kind snel terug!
	Sarastro	Ihr Götter! Schützt das Kind auf wunderbare Weise!	Oh, goden! Bescherm het kind op een wonderbaarlijke manier!
		Erquickt's mit eurem Trank, nährt es mit eurer Speise.	Verfris het met je drankje, voed het met je eten.
		Und du beweise deine Treue,	En je bewijst je loyaliteit,
		ein männlich Handelnder hinfort!	voortaan een mannelijke acteur!
		Bald rettet uns mit heil'ger Weihe	Red ons spoedig met heilige toewijding
		Der Götter lösend Zauberwort.	Het magische woord van de goden dat oplost.
	Chor der Priester	Wer will eifern wider das Licht?	Wie zal jaloers zijn op het licht?
		Oder recken die frevelnde Hand?	Of de boze hand uitstrekken?
		Wer will höhnen das ewige Gericht?	Wie zal het eeuwige oordeel bespotten?
		Wer will löschen den heiligen Brand?	Wie zal het heilige vuur doven?
		Wer erschlägt es mit Schwert und Gewicht?	Wie doodt hem met zwaard en gewicht?
		Denn es herrscht über Meer und Land.	Want het heerst over zee en land.
1-5 Duett Papageno | Papagena	Papagena	Was hast du denn, mein liebes Männchen?	Wat is er met je aan de hand, mijn lieve kleine man?
	Papageno
		Ich bin verdrießlich, laß mich gehn!	Ik ben chagrijnig, laat me gaan!
	Papagena	Bin ich denn nicht dein liebes Hennchen?	Ben ik niet jouw lieve kuikentje?
		Magst du denn mich nicht länger sehn?	Wil je mij niet langer zien?
	Papageno	Ich bin verdrießlich! bin verdrießlich!	Ik ben chagrijnig! Ik ben chagrijnig!
	Papagena	Er ist verdrießlich! ist verdrießlich.	Hij is chagrijnig! Hij is chagrijnig.
		Die ganze Welt ist nicht mehr schön.	De hele wereld is niet langer mooi.
	Beide	Die ganze Welt ist nicht mehr schön.	De hele wereld is niet langer mooi.
	Papageno	Was hast du denn, mein liebes Weibchen?	Wat is er aan de hand, mijn lieve vrouw?
	Papagena	Ich bin verdrießlich, laß mich gehn!	Ik ben chagrijnig, laat me gaan!
	Papageno	Bist du denn nicht mein süßes Täubchen?	Ben jij niet mijn lieve duifje?
		Will unsre Liebe schon vergehn?	Staat onze liefde op het punt te vervagen?
	Papagena	Ich bin verdrießlich! bin verdrießlich.	Ik ben chagrijnig! Ik ben chagrijnig.
	Papageno	Ich bin verdrießlich! bin verdrießlich!	Ik ben chagrijnig! Ik ben chagrijnig!
	Beide	Was ist uns beiden nur geschehn?	Wat is er met ons beiden gebeurd?
		Warum, ach, sind wir denn nicht vergnügt?	Waarom zijn wij helaas niet gelukkig?
		Wir wüssten gern, woran es liegt?	Wij willen graag weten wat de reden is?
		Die Zauberflöte schafft so viel,	De Zauberflöte creëert zoveel,
		so lieblich tönt das Glockenspiel,	zo lieflijk klinkt het carillon,
		die Hasen laufen auf den Tisch,	de konijnen rennen op tafel,
		die Netze sind voll Aal und Fisch,	de netten zitten vol met paling en vis,
		die Quelle giebt uns kühlen Wein	de lente geeft ons koele wijn
		und unser sind die Vögelein!	en de vogeltjes zijn van ons!
	Papagena	Ach, aber ach, was man am meisten liebt…	Ah, maar ah, wat je het meest liefhebt...
	Beide	Drum sind wir Beide so betrübt?	Zijn we allebei zo verdrietig?
	Papagena	Es ist kein Wunder!	Dat is geen wonder!
	Papageno	Freilich kein Wunder!	Geen wonder, natuurlijk!
	Papagena	Es fehlt uns,	Wij missen
	Papageno	Ja, leider fehlen uns….	Ja, helaas ontbreken wij…
		Wir sind doch recht unglücklich	Wij zijn nogal ongelukkig
		Ja, zu beklagen.	Ja, om te betreuren.
	Beide	Wir könnten froh und glücklich sein	Wij kunnen gelukkig en vreugdevol zijn
		Und leiden Beide grosse Pein.	En beiden lijden veel pijn.
		Nach den lieben, kleinen, schönen, Pa-	Na de mooie, kleine, prachtige, pa-
		Papa-,	Papa-,
	Papagena	Ach der Schmerz wird mich noch tödten.	Oh, de pijn zal mij doden.
	Papageno	Ich mag auch nicht länger flöten.	Ik vind het ook niet meer leuk om fluit te spelen.
	Papagena	Denke nur, sie wären da,	Stel je voor dat ze daar waren,
		hüpften artig hier herum,	hier lekker rondgehuppeld,
		her zu mir und um und um	hier voor mij en rond en rond
		und ich lehrte sie: „Papa!“	en ik leerde haar: “Papa!”
	Papageno	Erst ein kleiner Papageno,	Eerst een beetje Papageno,
	Papagena	Dann eine kleine Papagena,	Dan een beetje Papagena,
	Papageno	Dann wieder einen Papageno,	Toen nog een Papageno,
	Papagena	Nein lieber eine Papagena,	Nee, ik geef de voorkeur aan een Papagena,
	Beide	Papageno, Papagena!	Papageno, Papageno!
		Ach, wer stillet das Verlangen,	Ah, wie bevredigt het verlangen,
		alles ist so ernst und grau!	alles is zo serieus en grijs!
	Papageno	Hätt‘ ich mich doch aufgehangen?	Had ik mezelf moeten ophangen?
	Papagena	Wär‘ ich wieder eine alte Frau.	Als ik maar weer een oude vrouw was.
	Beide	Ach!	Oh!
	Chor	Ihr guten Geschöpfe	Jullie goede wezens
		Was trauert ihr so?	Waar rouw je zo om?
		Ihr lustigen Tröpfe	Jullie grappige druppels
		Seid heiter und froh!	Wees vrolijk en gelukkig!
	Papageno	Aha! Aha!	Ah! Ah!
	Papagena	Horch, welcher Sang?	Luister, welk liedje?
		Wie süß er klang.	Wat klonk hij lief.
	Beide	Es klingen die Felsen,	De rotsen klinken,
		sie singen ins Thal,	ze zingen in de vallei,
		so klangen, so sangen	zo klonk, zo gezongen
		sie früher einmal.	dat ze ooit was.
	Papageno	Ei sag‘, was ruft der Fels?	Vertel eens, hoe heet die rots?
	Papagena	Merk‘ auf, ich sing‘ es dir:	Luister, ik zing het voor je:
	Papagena+Chor	Erfreut Euch des Lebens,	Geniet van het leven,
		geniesset der Ruh‘,	geniet van de rust,
		Euch geben die Götter	De goden geven je
	Papageno	Nun, was geben die Götter?	Nou, wat geven de goden?
		Die Pa, Pa, Pa?	De Pa, Pa, Pa?
		Die Papagenos?	De Papagenos?
	Papagena+Chor	Pa, Pa, Pa, Papa!	Papa, papa, papa, papa!
		Die Papagenas?	De Papagenas?
		Euch geben die Götter die Kinder dazu.	De goden geven je kinderen.
	Papagena	Euch geben die Götter die Kinder dazu.	De goden geven je kinderen.
	Papageno	Ha, nun lasst uns fröhlich singen,	Ha, laten we nu vrolijk zingen,
		alle Sorgen sind vorbei;	alle zorgen zijn voorbij;
		lass das Glockenspiel erklingen	laat het carillon luiden
		zu der Flöte Melodei,	op de fluitmelodie,
		denn das Alles hilft nicht viel,	omdat dit allemaal niet veel helpt,
		ohne Flöt‘ und Glockenspiel.	zonder fluit en klokkenspel.
		Doch zuerst ein Gläschen Wein,	Maar eerst een glaasje wijn,
		das soll uns gesegnet sein.	Moge dit een zegen voor ons zijn.
		Ha, das schmeckt, ha das schmeckt	Ha, dat smaakt lekker, ha, dat smaakt lekker
		Nun zur Arbeit, dass es fleckt.	Nu gaan we aan de slag met het maken van de vlekken.
	Papagena	Wolle, grosser Geist des Lichts,	Wol, grote geest van licht,
		über uns erscheinen,	boven ons verschijnen,
		ach, uns Armen fehlt ja nichts,	Oh, wij arme mensen hebben geen gebrek aan iets,
		als die lieben Kleinen.	dan de kleine schatjes.
	Papageno	Sage doch auch gleich dabei	Zeg tegelijkertijd
		Wen’ger nicht alls eins, zwei, drei!	Minder dan één, twee, drie!
	Papagena	Ja, ach ja, das bitten wir,	Ja, oh ja, dat vragen wij,
		gieb uns wen’ger nicht als vier.	Geef ons er minstens vier.
	Papageno	Eins, zwei, drei, vier, fünf, sechs, sieben,	Een, twee, drie, vier, vijf, zes, zeven,
		ei das ist uns nicht zu viel,	Nou, dat is voor ons niet te veel,
		acht neun, zehn, elf, zwölf der Lieben,	acht negen, tien, elf, twaalf van de geliefden,
		ist ja wahres Kinderspiel.	is kinderspel.
	Papagena	Nun ein Dutzend soll mit recht sein	Nu zouden er een dozijn moeten zijn
		Aber wahrlich Keines mehr.	Maar werkelijk niets meer.
	Papageno	Dreizehn, vierzehn, fünfzehn, sechzehn,	Dertien, veertien, vijftien, zestien,
		tanzten sie erst um uns her,	ze dansten eerst om ons heen,
		siebzehn, achtzehn,	zeventien, achttien,
	Papagena	Nein halt ein	Geen stop
	Papageno	Neunzehn, zwanzig.	Negentien, twintig.
	Papagena	Nein, nein, nein, nein, nein, nein.	Nee, nee, nee, nee, nee, nee.
	Beide	Brauner, blonder Ringelreihn,	Bruin, blond ringetje,
		lauter holde Kinderlein	allemaal lieve kleine kinderen
		ha, ha, ha, ha,	haha, ha, ha, ha,
	Papagena	nein, nein,nein, nein,	nee, nee, nee, nee,
		es dürfen keine zwanzig sein!	Er kunnen er geen twintig zijn!
	Beide	Brauner, blonder Ringelreihn,	Bruin, blond ringetje,
		lauter holde Kinderlein	allemaal lieve kleine kinderen
		ha, ha, ha, ha,	haha, ha, ha, ha,
	Papagena	nein, nein,nein, nein,	nee, nee, nee, nee,
		es dürfen keine zwanzig sein!	Er kunnen er geen twintig zijn!
		Brauner, blonder Ringelreihn,	Bruin, blond ringetje,
		lauter holde Kinderlein	allemaal lieve kleine kinderen
	Papageno	Jetzo zähl ich selber auf!	Nu ga ik ze zelf tellen!
	Papagena	Gieb nur acht, es wächst der Hauf!	Maar wees voorzichtig, de stapel groeit!
		Wolle, grosser Geist des Lichts,	Wol, grote geest van licht,
		über uns erscheinen,	boven ons verschijnen,
		ach, uns Armen fehlt ja nichts,	Oh, wij arme mensen hebben geen gebrek aan iets,
		als die lieben Kleinen.	dan de kleine schatjes.
		Eins, zwei, drei, vier, fünf, sechs, sieben,	Een, twee, drie, vier, vijf, zes, zeven,
		ei das ist uns nicht zu viel,	Nou, dat is voor ons niet te veel,
		acht neun, zehn, elf, zwölf der Lieben,	acht negen, tien, elf, twaalf van de geliefden,
		ist ja wahres Kinderspiel.	is kinderspel.
		Nun ein Dutzend soll mit recht sein	Nu zouden er een dozijn moeten zijn
		Aber wahrlich Keines mehr.	Maar werkelijk niets meer.
		Dreizehn, vierzehn, fünfzehn, sechzehn,	Dertien, veertien, vijftien, zestien,
		tanzten sie erst um uns her,	ze dansten eerst om ons heen,
		siebzehn, achtzehn,	zeventien, achttien,
		Nein halt ein	Geen stop
		Neunzehn, zwanzig.	Negentien, twintig.
		Brauner, blonder Ringelreihn,	Bruin, blond ringetje,
		lauter holde Kinderlein	allemaal lieve kleine kinderen
		ha, ha, ha, ha,	haha, ha, ha, ha,
		nein, nein,nein, nein,	nee, nee, nee, nee,
	Papagena	es dürfen keine zwanzig sein!	Er kunnen er geen twintig zijn!
	Papageno	Nein, nein, nein, nein, nein, nein.	Nee, nee, nee, nee, nee, nee.
		DREIundzwanzig, VIERundzwanzig,	Drieëntwintig, vierentwintig,
		FÜNFundzwanzig, SECHSund….	Vijfentwintig, zes en….
	Papagena	Halt!	Stop!
	Papageno	Weh mir! [zitternd] Es naht ein Unhold,	Wee mij! [bevend] Een monster nadert,
		nie, nie, spürt‘ ich es so in meinem Knie.	Nog nooit, nog nooit, heb ik dit zo in mijn knie gevoeld.
		O Geist des Lichts,	O Geest van Licht,
		ich will ja gern bescheiden sein,	Ik wil bescheiden zijn,
		halt‘ du nur Unheil fern.	Houd het kwaad gewoon op afstand.
	Papagena	Aus dunkelm Waldrevier, von trauten Plätzen,	Uit donkere bossen, uit gezellige plekjes,
		kommt allerlei Gethier, uns zu ergötzen.	allerlei dieren komen ons vermaken.
	Papageno	Quack, quack, quack, quack, quack, quack, quack, quack, quack, quack, quack, quack, quack.	Kwak, kwak, kwak, kwak, kwak, kwak, kwak, kwak, kwak, kwak, kwak, kwak, kwak, kwak.
1-6 Ballet N° 1. (Eiertanz)
1-7 Ballet N° 2. Ländler
1-8 Die 3 Genien	Die drei Genien.	Aus gold’nem Wolkenthore	Vanuit de gouden poort van wolken
		Gehst strahlend tu uns auf,	Ga stralend en open voor ons,
		o liebliche Aurore,	O lieflijke Aurore,
		zum jungen Lebenslauf.	aan het jonge CV.
	Papagena	Nein, ich halt es nicht mehr aus,	Nee, ik kan het niet meer verdragen,
		voll von Kindern wird das Haus.	het huis raakt vol kinderen.
	Aurora	Papageno!	Papageno!
	Papageno	Ei, der bin ich, liebes Mäuschen!	Oh, dat ben ik, lief muisje!
	Aurora	Papagena!	Papagena!
	Papagena	Schier zu klein wird unser Häuschen!	Ons huisje wordt bijna te klein!
1-9 Aurora	Aurora	Ich lag vom Traum befangen	Ik werd meegesleept in de droom
		In süsser Schlummernacht,	In zoete slaap,
		da kam der Tag gegangen,	toen kwam de dag,
		und ich bin aufgewacht.	en ik werd wakker.
		O nehmt im Glanz des Lenzen	O geniet van de pracht van de lente
		Das Pfand der Liebe auf,	De belofte van liefde,
		und Dank wird Euch bekränzen	en dank zal je kronen
		den späten Lebenslauf.	het latere leven.
	Papageno	Sein eigen Kind verstossen, das wäre ja Doppelselbstmord im Rückfall.	Het in de steek laten van je eigen kind zou neerkomen op een dubbele zelfmoord bij terugval.
		Grosse Freude kam in’s Haus,	Er kwam grote vreugde in het huis,
		weiss nicht mehr, wo ein, wo aus.	Ik weet niet meer waar ik naar binnen of naar buiten moet.
	Papagena	Voll von Kindern wird das Haus,	Het huis zit vol kinderen,
		dieses Eine söhnt mich aus.	dit ene ding verzoent mij.
	Papageno	Ei, wie sind sie nett und niedlich,	Oh, wat zijn ze lief en schattig,
		friedlich, gütlich, unterschiedlich, gemüthlich, südlich,	vredig, vriendelijk, divers, gezellig, zuidelijk,
		ei, wie sind sie nett und niedlich.	Oh, wat zijn ze lief en schattig.
	Papageno+Papagena	Eins, zwei, drei, vier, fünf, sechs, sieben,	Een, twee, drie, vier, vijf, zes, zeven,
		ach ja, sieben schlank und fein,	oh ja, zeven slank en fijn,
		doch dabei wirdnicht geblieben,	maar het stopt daar niet,
		acht, neun, zehne, müssens sein;	acht, negen, tien, dat moet het zijn;
		zweimal zehn und zweimal viere	tweemaal tien en tweemaal vier
		und der letzte liebe Schatz,	en de laatste dierbare schat,
		alle gehen durch die Thüre,	iedereen gaat door de deur,
		haben in dem Hüttchen Platz.	hebben ruimte in de hut.
		Ist es auch ein wenig klein,	Ook al is het een beetje klein,
		alle Kinder gehen hinein.	alle kinderen gaan naar binnen.
		Brauner, blonder Ringelreihn,	Bruin, blond ringetje,
		lauter holde Kinderlein	allemaal lieve kleine kinderen
		ha, ha, ha, ha,	haha, ha, ha, ha,
Act II
2-0 Einleitung
2-1 Frauenchor	Frauenchor	Wir wandeln still und dauern,	Wij lopen stil en verdragen,
		bis dich der Himmel ruft;	totdat de hemel je roept;
		wir klagen und wir trauern	wij betreuren en wij rouwen
		an deiner frühen Gruft.	bij jouw vroege graf.
		Wann wird die Nacht sich enden,	Wanneer zal de nacht eindigen,
		dir armen Königssohn,	jij arme prins,
		wann trägt auf goldenen Händen	wanneer draagt op gouden handen
		der Tag dich auf den Thron.	de dag dat jij op de troon zit.
2-2 Pamina	Pamina	Mein armes Kind gebannt in kalten Stein!	Mijn arme kind, gevangen in de koude steen!
		O könnt‘ ich eine Marmorsäule sein.	Oh, kon ik maar een marmeren zuil zijn.
		O könnt‘ ich wie ein Vögelein	Oh, als ik maar kon vliegen als een klein vogeltje
		Bei ihm in diesen Mauern wohnen!	Leef met hem binnen deze muren!
		Die wilde Rose soll umspinnen	Er wordt gezegd dat de wilde roos draait
		Mit Blüth‘ und Duft das Säulendach	Met bloesem en geur het zuilendak
		Mein armer Liebling ahn‘ darinnen,	Mijn arme schat,
		dass hier die Liebe für ihn wach‘.	dat de liefde voor hem hier wakker is.
		Kann er des Lenzes Pracht nicht sehen,	Als hij de pracht van de lente niet kan zien,
		nicht athmen seine goldene Luft,	niet zijn gouden lucht inademen,
		soll Lenzesgruss doch niederwehen	lentegroeten zouden naar beneden moeten waaien
		zu ihm in seine kalte Gruft.	naar hem in zijn koude graf.
		Kann er der Mutter Lied nicht lauschen,	Als hij niet naar het lied van zijn moeder kan luisteren,
		das oft in seine Träume klang,	dat vaak in zijn dromen klonk,
		soll heimlich ihn der Wald umrauschen	het bos zou heimelijk om hem heen moeten ritselen
		mit seinem süssen Schlummersang.	met zijn zoete slaapliedje.
2-3 Pamina, Sarastro, Tamino	Tamino	Pamina, du mein einzig Glück,	Pamina, jij bent mijn enige geluk,
		ein süsser Trost blieb uns zurück.	er bleef voor ons een zoete troost over.
	Sarastro	Seid treu und standhaft in Gefahr,	Wees trouw en standvastig in gevaar,
		und harret gläubig eurer Zeit,	en wacht trouw op uw tijd,
		es hat der Herr der Ewigkeit	de Heer van de eeuwigheid heeft
		keins seiner Kinder noch verloren,	geen van zijn kinderen is nog verloren,
		das immer fein geduldig war.	die altijd heel geduldig was.
		Ein Mägdelein ist schon geboren,	Er is al een maagd geboren,
		das künftig euren Sohn befreit,	die uw zoon in de toekomst zal bevrijden,
		drum‘ seid in Kummer nicht verloren	dus verlies je niet in verdriet
		und harrt geduldig eurer Zeit.	en wacht geduldig op uw tijd.
2-4 Frauenchor	Frauenchor	Wir wandeln still und dauern,	Wij lopen stil en verdragen,
		bis dich der Himmel ruft;	totdat de hemel je roept;
		wir klagen und wir trauern	wij betreuren en wij rouwen
		an deiner frühen Gruft.	bij jouw vroege graf.
		Wann wird die Nacht sich enden,	Wanneer zal de nacht eindigen,
		dir armen Königssohn,	jij arme prins,
		wann trägt auf goldenen Händen	wanneer draagt op gouden handen
		der Tag dich auf den Thron.	de dag dat jij op de troon zit.
2-5 Königin+Damen	Erste Dame	Nichts beugt den Wipfel	Niets buigt de boomtop
		des stolzen Geists der Königin,	de trotse geest van de koningin,
		doch friedlos ist ihr Herz,	maar haar hart is rusteloos,
		die Rache waltet drin‘	wraak heerst binnenin
		und hüllt es ein wie Nacht	en omhult het als de nacht
		das ungebrochene Erz.	het ongebroken erts.
	3 Damen	Weh‘ uns, Weh‘!	Wee ons, wee!
		Sie erscheint im Zorn,	Ze verschijnt in woede,
		weh‘ uns, weh‘ uns.	Wee ons, wee ons.
	Königin	Zur Rache empor!	Op naar wraak!
		Den jahrelangen Fluch	De jarenlange vloek
		abwendet von der Nacht!	keer u af van de nacht!
		Mir frisst das Herz Sarastros Sieg!	Sarastro's overwinning vreet aan mijn hart!
		Viel lieber geb‘ ich meinen Thron,	Ik zou veel liever mijn troon opgeven,
		den schimmernden in schwarzer Tiefe auf,	het glinsteren in zwarte diepten,
		und wandelte mich selbst in Sterblichkeit,	en transformeerde mezelf in de sterfelijkheid,
		als dass ich fügsam duldete die Schmach,	dan dat ik de schande onderdanig heb verdragen,
		zur Rache empor.	wraak nemen.
	3 Damen	Wehe Sarastro, wehe dem Frechen,	Wee Sarastro, wee de brutale,
		stolze Verachtung duldet kein Weib.	Geen enkele vrouw tolereert trotse minachting.
	Sarastro	Königin!	Koningin!
	Königin	Welcher Ruf!	Wat een reputatie!
	Sarastro	Königin, hör‘ mich!	Koningin, hoor mij!
	Königin
		Ich höre dich, wer bist du!	Ik hoor je, wie ben jij!
2-6 Königin+Sarastro	Sarastro	Ein Pilger dieser Erde und ein König.	Een pelgrim van deze aarde en een koning.
		Ein Diener der Gerechtigkeit.	Een dienaar van de gerechtigheid.
	Königin	So diene mir, der Nacht!	Dien mij dus, de nacht!
	Sarastro	Ich diene dir, denn Wahn hat dich befallen.	Ik dien u, omdat de waanzin u heeft gegrepen.
	Königin	Schmerz nenn‘ es, nimmer Wahn.	Noem het pijn, nooit waanzin.
	Sarastro
		Ich heile ihn.	Ik genees hem.
	Königin	Wohlan.	Nou dan.
	Sarastro	Was eiferst du so sinnlos wider eigenes Blut?	Waarom verheft u zich zo onverstandig tegen uw eigen bloed?
		O Königin! Lass dich von mir beschwören,	O Koningin! Laat mij u betoveren,
		erweiche deinen Herrschersinn,	verzacht je gevoel van macht,
		lass dich von Rache nicht bethören!	Laat je niet misleiden door wraak!
		Viel stärker ist der Liebe Band,	Veel sterker is de band van liefde,
		sie herrschet über Meer und Land.	Zij heerst over zee en land.
	Königin	Nein, nein, ich will nicht hören.	Nee, nee, ik wil het niet horen.
	Sarastro	Das holde Kind soll nie das Leben schauen,	Het mooie kind zal nooit het leven zien,
		nie dieser Erde Bütenauen!	nooit op deze aarde Bütenauen!
		Von Zorn und Rache bist du blind,	Je bent verblind door woede en wraak,
		erwürgst dein eigen Enkelkind,	je eigen kleinkind wurgen,
		lass ab von Rache, liebe nur,	Stop met wraak, gewoon liefde,
		es folgt das Glück der Liebe Spur.	het geluk van de liefde volgt het spoor.
	Königin	Schweig‘, schweig‘, es muss verderben!	Wees stil, wees stil, het moet vergaan!
	Sarastro	O Königin, es darf nicht sterben!	O Koningin, het mag niet sterven!
		Hier fleh‘ ich um des Kindes Glück,	Hier smeek ik om het geluk van het kind,
		der Welt, dir selbst, gieb‘ es zurück.	de wereld, geef het aan jezelf terug.
	Königin	Wie wundersam tönt dieses Mannes Wort,	Hoe wonderlijk klinkt het woord van deze man,
		um seine Schläfen steht ein lichter Schein,	Er is een heldere gloed rond zijn slapen,
		gewaltig zieht mich seine Rede fort.	Zijn toespraak ontroert mij enorm.
	Sarastro	Du scheinst so gut, o wag‘ es auch zu sein,	Je lijkt zo goed, oh durf dat ook te zijn,
		des Lebens glück wirkt Tugend ganz allein.	Alleen deugd brengt geluk in het leven.
		Bezwing dein Herz und beuge dich der Pflicht.	Overwin uw hart en onderwerp u aan uw plicht.
	Königin	Halt ein!	Stop!
		Ich will dir gerne folgsam sein,	Ik wil gehoorzaam aan je zijn,
		deien Wort ist wie der frische Thau,	wiens woord is als de verse dauw,
		der mild erquickend niederregnet.	die zacht en verfrissend naar beneden regent.
		In trinkt mein Herze wie die Au,	Hij drinkt mijn hart als de weide,
		wenn sie des Himmels Huld gesegnet,	wanneer zij gezegend zijn door de genade van de hemel,
		O lass mich hören, was es spricht,	O laat mij horen wat het zegt,
		verweig’re deine Lehre nicht.	Weiger uw onderricht niet.
	Sarastro	Mit starkem demuthsvollem Sinn,	Met een sterke nederige geest,
		auf deinen Szepter schreib:	schrijf op uw scepter:
		„Ich dien‘.“	"Ik dien."
		Bezwing dein Herz und beuge dich der Pflicht!	Overwin uw hart en onderwerp u aan uw plicht!
	Königin	Was nennst du Pflicht, sag‘ an!	Vertel eens, wat noem jij plicht?
	Sarastro	Zu fliehn des Herzens eiteln Wahn,	Om te vluchten voor de ijdele waan van het hart,
		und des Gesetzes Willen,	en de wil van de wet,
		dem höchsten Herren unterthan,	onderworpen aan de opperheer,
		in Demuth zu erfüllen.	om in nederigheid te vervullen.
		Ein Thäter seines ewigen Worts,	Een dader van zijn eeuwige woord,
		ein Held, ein Streiter heiligen Orts.	een held, een krijger van een heilige plaats.
	Königin	O lass mich in den Orden treten,	O laat mij de bestelling invoeren,
		in welchem du der Meister bist,	waarin jij de meester bent,
		damit in brünstigen Gebenen	zodat in vurige gebeden
		die Seele ihres Grams vergisst.	de ziel vergeet haar verdriet.
		O lass mich einmal noch beglücken,	Oh, laat mij nog een keer gelukkig zijn,
		wodurch ich einst so glücklich war,	die mij ooit zo gelukkig maakte,
		an’s Herze Ruh‘ und Frieden drücken,	druk vrede en rust in het hart,
		das blond holdselige Zwillingspaar.	het mooie blonde tweelingpaar.
		Du giebst mir neuen Muth zum Leben,	Je geeft mij nieuwe moed om te leven,
		vertrauend fass‘ ich deine Hand,	Ik neem vol vertrouwen je hand,
		auf meinen Thron will ich dich heben,	Ik zal u op mijn troon verheffen,
		brichst du des Feindes Widerstand.	Je breekt de weerstand van de vijand.
		Doch sprich, was soll ich thun?	Maar vertel mij eens, wat moet ik doen?
	Sarastro
		Lass allen Hader ruhn,	Laat alle strijd rusten,
		vergieb Sarastro, deinem Feind!	Vergeef Sarastro, je vijand!
	Königin	Wie? War es so gemeint,	Hoe? Was het zo bedoeld?
		das nennst Du Pflicht? Nein, nein!	Noem je dat plicht? Nee, nee!
		Nie werde ich verzeihn,	Ik zal nooit vergeven,
		nur dieses ford’re nicht.	Maar eis dit niet.
	Sarastro
		Vergieb Sarastro, deinem Feind,	Vergeef Sarastro, je vijand,
		lass allen Hader ruhn.	laat alle onrust rusten.
	Königin	Sieh mich zu deinen Füssen,	Zie mij aan je voeten,
		mich beuget höhere Macht,	een hogere macht buigt mij,
		dem Herzen sei entrissen,	uit het hart gerukt worden,
		was heimlich es bewacht,	die het in het geheim bewaakt,
		du harter Mann, hier sieh‘ mich an:	Jij stoere man, kijk naar mij:
		„Ich liebe dich.“	"Ik houd van je."
		Ich liebe dich mit einer Lieb‘,	Ik hou van je met een liefde,
		die mehr ist, als der sündige Trieb,	wat meer is dan de zondige drang,
		mit einer Liebe heilig hehr,	met een heilige en nobele liefde,
		viel tiefer, als das tiefe Meer,	veel dieper dan de diepzee,
		viel weiter als der Ocean,	veel verder dan de oceaan,
		viel reiner als des Himmels Plan,	veel zuiverder dan het plan van de hemel,
		denn Nichts ist ihr auf Erden gleich.	want er is niets op aarde wat hiermee te vergelijken is.
		So liebt die Lieb‘ im Himmelreich.	Zo heeft de liefde lief in het koninkrijk der hemelen.
		Willst du mein Retter sein?	Wil jij mijn redder zijn?
		Mich von Srastro kühn befrein?	Hoe kan ik mij moedig bevrijden van Srastro?
		An seiner Statt erheb‘ ich dich..	In zijn plaats verhef Ik u...
		Doch an Sarastro räche mich!	Maar neem wraak op Sarastro!
	Sarastro
		Wie paarest du doch Hass und Liebe,	Hoe combineer je haat en liefde,
		die heiligen und unheiligen Triebe,	de heilige en onheilige impulsen,
		nein, nein, gehorch‘ der Pflicht allein!	Nee, nee, volg alleen je plicht!
		Du sollst Pamina’s Kinde Leben,	Je zult leven, Pamina's kind,
		und deinem Feind Versöhnung geben.	en verzoening schenken aan uw vijand.
	Königin	Weh‘ mir! Wie doch verkennst du mich!	Wee mij! Wat beoordeel je mij verkeerd!
		Du weisst nicht, was geschehn,	Je weet niet wat er is gebeurd,
		und wüsstest du’s, du sagtest ewig: „Nein!“	en als je het wist, zou je altijd zeggen: "Nee!"
		Aus der Alben Geschlecht	Van de albums Gender
		mit des Hasses Kraft,	met de kracht van haat,
		mit der Liebe Gewalt,	met liefdegeweld,
		eine Tochter der Nacht,	een dochter van de nacht,
		ward ich gezeugt.	Ik ben verwekt.
		Tief wie der Stein,	Diep als de steen,
		der im Schachte wächst,	die in de schacht groeit,
		wie das Erz, so alt ist der Kampf	Zo oud als brons is de strijd
		mit den Geistern des Lichts.	met de geesten van het licht.
		Rache Sarastro, Tod ihm, Verderben!	Wraak Sarastro, de dood voor hem, ondergang!
		Schwarzes Gewölk, bedräu‘ seinen Schritt!	Zwarte wolken, bedreigen zijn stappen!
		Herbei! Herbei! Herbei, ihr nächtlichen Geister,	Kom! Kom! Kom, jullie nachtgeesten,
		Meine Getreuen, Ihn zu bedräuen, strömet herbei!	Mijn gelovigen, om Hem te bedreigen, komen hierheen!
	Chor der Erdgeister	Rache Sarastro! Tod ihm Verderben!	Wraak Sarastro! Dood aan hem!
		Rache und Tod!	Wraak en dood!
	Königin	Hörst du sie rufen?	Hoor je ze roepen?
	Sarastro	O höre, willst du um Sarastro’s Leben	Oh luister, wil je vechten voor Sarastro's leven?
		Dem Kind den Odem wiedergeben?	Het kind zijn adem teruggeven?
		Sarastro steht in meiner Hand.	Sarastro ligt in mijn hand.
	Königin	In deiner Hand Sarastro, mein Feind?	In jouw hand Sarastro, mijn vijand?
		O wertvoller Freund, vom Himmel gesandt!	O dierbare vriend, gezonden uit de hemel!
		Hör mein Gelübde, das heilig ich halte:	Hoor mijn gelofte, die ik heilig houd:
		„Es lebe das Kind,	“Leve het kind,
		Tamino herrsche im Reiche des Lichts.	Tamino heerst in het rijk van het licht.
		Der uralte Fluch schwinde dahin,	Moge de oude vloek verdwijnen,
		in Frieden walte Jeder in seinem Reich.	Laat iedereen in vrede regeren in zijn eigen koninkrijk.
		Aber Sarastro sterbe den Tod.	Maar Sarastro stierf.
	Chor der Erdgeister	Rache Sarastro! Tod ihm Verderben!	Wraak Sarastro! Dood aan hem!
		Rache und Tod!	Wraak en dood!
	Königin	Hörst du sie rufen?	Hoor je ze roepen?
	Sarastro	O lass noch einmal dich beschwören,	O, laat mij u nogmaals betoveren,
		unserm Reiche zugehören,	behoren tot ons koninkrijk,
		wirf ab der Erde Leidenschaft!	Laat de passie van de aarde varen!
	Königin	Nein, nie, die Rache sei mein!	Nee, nooit, de wraak zij aan mij!
		Hör mein Gelübde, das heilig ich halte:	Hoor mijn gelofte, die ik heilig houd:
		„Es lebe das Kind,	“Leve het kind,
		Tamino herrsche im Reiche des Lichts.	Tamino heerst in het rijk van het licht.
		Der uralte Fluch schwinde dahin,	Moge de oude vloek verdwijnen,
		in Frieden walte Jeder in seinem Reich.	Laat iedereen in vrede regeren in zijn eigen koninkrijk.
		Aber Sarastro sterbe den Tod.	Maar Sarastro stierf.
		Schon sandt‘ ich hin als Boten	Ik heb al als boodschapper gestuurd
		Die Blitze, die rothen,	De bliksem, het rood,
		den stürmenden Wind,	de stormachtige wind,
		schon lebet das Kind.	het kind leeft al.
	Sarastro	So habe deinen Willen,	Dus laat uw wil,
		den Rachedurst zu stillen,	om de dorst naar wraak te lessen,
		wie in der Vollmondnacht	zoals op een volle maan nacht
		das Sühneopfer dargebracht.	het verzoeningsoffer werd gebracht.
	Königin	O eile zur That und lasse erblassen,	O haast u tot actie en laat het verbleken,
		den Alle wir hassen, der Schatten der Nacht	die we allemaal haten, de schaduw van de nacht
		bring‘ ihm den Tod!	breng hem de dood!
	Chor der Erdgeister	Heil dem Erretter, dem schützenden Hort!	Gegroet de Redder, beschermende toevlucht!
		Rache Sarastro! Tod ihm, Verderben.	Wraak Sarastro! Dood aan hem, ruïne.
Akt III
3-0 Einleitung
3-1 Papagena, Aurora, Phöbus	Papageno	Nein, ich geh‘ nicht weiter, hu!	Nee, ik ga niet verder, hè!
		Mich packts wieder bis zum Schuh!	Nu zijn mijn schoenen weer aan de beurt!
		Zwischen diesen weissen Steinen	Tussen deze witte stenen
		Soll das Königskind erscheinen,	Als het koninklijke kind zou verschijnen,
		bei des Mondes erstem Licht.	bij het eerste maanlicht.
		Hu, hu, hu, da bleib‘ ich nicht!	Huh, huh, huh, ik blijf daar niet!
		Von Geburt hab‘ ich den Schreck‘,	Vanaf mijn geboorte heb ik de angst,
		ach ich wollt‘ ich wär ein Schneck!	Oh, ik wou dat ik een slak was!
		Würde in mein Häuschen kriegen,	Zouden in mijn huis komen,
		möchte‘ die Welt zum Teufel fliegen,	de wereld zou graag naar de hel gaan,
		ei, was kümmert mich der Spass.	Ach ja, wat kan mij het schelen, plezier.
		Hu, hu, hu, was ist denn das?	Whoa, whoa, wat is dat?
	Aurora	Klinge, Glöcklein, klinge,	Ring, belletje, ring,
		in der lieben Nacht,	in de mooie nacht,
		dass das Werk gelinge	dat het werk slaagt
		deiner treuen Magd.	uw trouwe maagd.
		Zauber soll ich lösen,	Ik zou de betovering moeten verbreken,
		nach Sarastro’s Wort	volgens Sarastro's woord
		alle Macht des Bösen	alle macht van het kwaad
		singt das Glöcklein fort.	de bel blijft zingen.
	Papageno	Nein, ich bleib‘ nicht länger,	Nee, ik blijf niet langer,
		hu, mich packts wieder bis zum Schuh!	Wauw, ik heb weer schoenen nodig!
		Hinter diesen weissen Steinen	Achter deze witte stenen
		Woll das Königskind erscheinen,	Als het koninklijke kind verschijnt,
		bei des Mondes bleichem Licht.	bij het zwakke maanlicht.
		Hu, hu, hu, da bleib‘ ich nicht.	Huh, huh, huh, ik blijf daar niet.
	Aurora	Klinge, Glöcklein, klinge,	Ring, belletje, ring,
		in der lieben Nacht,	in de mooie nacht,
		dass das Werk gelinge	dat het werk slaagt
		deiner treuen Magd.	uw trouwe maagd.
		Ei, welch‘ ein schönes Bild,	Oh, wat een prachtig plaatje,
		wie herrlich glanzerfüllt.	wat prachtig stralend.
		Sprich, lebst du? Sendet dich der Himmel mir als Gespieln?	Vertel me, leef je nog? Heeft de hemel je naar mij toegestuurd als speelkameraadje?
		Phöbus!	Phoebus!
		Ich rief dich oft mit diesem süssen Namen,	Ik heb je vaak bij deze zoete naam genoemd,
		ist dir Aurora keine Antwort wert?	Is Aurora geen antwoord waard voor jou?
	Phöbus	Aurora!	Aurora!
		Noch bin ich tiefem Traume hingegeben,	Ik ben nog steeds verdwaald in een diepe droom,
		noch ist mir Alles trübe ausser dir.	Voor mij is alles nog steeds somber, behalve jij.
		Ja, das bist du, ich fühl dein warmes Leben,	Ja, dat ben jij, ik voel je warme leven,
		nun drängt auch meines freudig sich hervor.	Nu duwt de mijne zich ook vrolijk vooruit.
		O ass auf der Erinn’rung Pfaden	O ezel op de paden van het geheugen
		Mich flüchtig eilen, leicht beschwingt,	Laat me vluchtig, lichtjes opgewekt,
		um dann in Wonne mich zu bden,	en dan te genieten van gelukzaligheid,
		in die mein ganzes Wesen sinkt.	waarin mijn hele wezen wegzinkt.
		Willst du mich hören?	Wil je mij horen?
	Aurora	Ich lausche!	Ik luister!
	Phöbus	Ich lag in Feindeslanden	Ik was in vijandelijk gebied
		Ohn# Glück und Sonnenschein,	Zonder geluk en zonneschijn,
		mich hielt ein Stein in Banden,	Een steen hield mij in boeien,
		ein kalter Marmorstein.	een koude marmeren steen.
		Da kam aus lichter Zone	Er kwam uit de lichtzone
		Ein Mägdlein treu und zart,	Een trouwe en tedere maagd,
		das brach dem Königssohne	die de zoon van de koning brak
		ein Reis besondrer Art.	een speciaal soort rijst.
		Und um mit ihm zu trauern,	En om met hem te rouwen,
		und ihm stets nah zu sein,	en altijd dicht bij hem te zijn,
		da nistets in den Mauern	het nestelt zich in de muren
		und ward ein Vögelein.	en werd een klein vogeltje.
		O komm, du Holde, Reine,	O kom, jij mooie, zuivere,
		mit deinem treuen Sinn,	met uw trouwe geest,
		sei ewiglich die Meine,	wees voor altijd van mij,
		du meine Königin!	jij, mijn koningin!
	Aurora	O Phöbus, hör‘ auch ich will dir vertrauen,	O Phoebus, hoor, ik zal ook op u vertrouwen,
		was leise mit im Busen spricht,	wat zachtjes spreekt in de borst,
		zum Himmel will ich dankend schauen,	Ik zal met dankbaarheid naar de hemel kijken,
		denn Alles schuf er froh und licht.	want hij schiep alles vrolijk en stralend.
		Du lösest meines Herzens Fragen,	Jij lost de vragen van mijn hart op,
		die dunkeln Rätsel wunderbar,	de donkere raadsels prachtig,
		das Glück, nach dem sie alle jagen,	het geluk waar ze allemaal naar op zoek zijn,
		heut‘ fühl ich’s inniglich und wahr:	Vandaag voel ik het diep en waarachtig:
		„Die Liebe ist das höchste Glück,	“Liefde is het hoogste geluk,
		die Götter segnen ihr Geschick.“	“De goden zegenen hun lot.”
	Phöbus	O könnt‘ ich dir von jener Liebe sagen,	Oh, als ik je over die liefde kon vertellen,
		die dunkel nur in einer Seele lebt,	die alleen in een ziel duister leeft,
		von der ich träumt in ungebor’nen Tagen	waarvan ik droomde in ongeboren dagen
		als von dem höchsten, was das Herz erhebt!	dan van het hoogste dat het hart verheft!
		Ich wandelte im Traum auf Himmelsbahnen	Ik liep in mijn droom op hemelse paden
		Von hoher Herrlichkeit, im bessern Land,	Van hoge glorie, in het betere land,
		dort blühen die Gefilde meiner Ahnen,	daar bloeien de velden van mijn voorouders,
		ihr Glück sucht ewig, wer es je gekannt.	Wie geluk gekend heeft, blijft er eeuwig naar zoeken.
		O könnt ich dich mit meiner Sehnsucht tränken,	Oh, als ik je maar kon vullen met mijn verlangen,
		nach jener Lieb, die uns erfüllen soll,	voor de liefde die ons zal vervullen,
		ins Herze dir die lichten Zeichen senken,	in je hart de heldere tekenen,
		der Menschheit heiligstes Symbol.	het heiligste symbool van de mensheid.
		Dann erst, Aurora, sind wir Gottes Kinder,	Pas dan, Aurora, zijn wij kinderen van God,
		wenn uns die Lieb‘ erfüllt wie ein Gebet,	wanneer liefde ons vervult als een gebed,
		Wenn durch des Daseins Strenge	Wanneer door de ernst van het bestaan
		Ein gelinder Lenzhauch des ewigen Lebens weht.	Een zachte adem van eeuwig leven waait.
		O, willst du dieser Liebe Pfadde ziehn,	O, als je het pad van deze liefde wilt volgen,
		an den Altären solcher Liebe knieen:	kniel bij de altaren van zulke liefde:
	Aurora
		Die Liebe ist das höchste Glück,	Liefde is het hoogste geluk,
		die Götter segnen ihr Geschick.	de goden zegenen hun lot.
	Phöbus + Aurora	Die Liebe, die Liebe ist einzig wahres Glück,	Liefde, liefde is het enige ware geluk,
		es segnen hoch vom Himmel	zegen het vanuit de hemel
		die Götter ihr Geschick.	de goden hun lot.
	Phöbus	Aurora, Aurora, dir verdank‘ ich Licht und Leben,	Aurora, Aurora, ik ben je licht en leven verschuldigd,
		dir bin ich gänzlich hingegeben!	Ik ben helemaal toegewijd aan jou!
	Aurora	O, Phöbus, dir verdank‘ ich Licht und Leben,	O Phoebus, aan jou heb ik licht en leven te danken,
		dir bin ich gänzlich hingegeben!	Ik ben helemaal toegewijd aan jou!
		und ewiglich gehör' ich dir.	en ik behoor voor altijd tot jou.
	Phöbus + Aurora	Die Liebe, die Liebe ist einzig wahres Glück,	Liefde, liefde is het enige ware geluk,
		es segnen hoch vom Himmel	zegen het vanuit de hemel
		die Götter ihr Geschick.	de goden hun lot.
3-2 Ballet. Langsam, breit. "Fest des Vollmondes"
	Monostatos und Sclaven (Chor)	Das klinget so herrlich,	Dat klinkt zo geweldig,
		das klinget so schön!	Dat klinkt prachtig!
		La la ra la la la ra la	La la ra la la la ra la
		La la la ra laa.	La la la ra laa.
		Nie hab’ ich so etwas	Ik heb nog nooit zoiets gezien
		Gehört nnoch gesehn,	Gehoord nog gezien,
		la ra la l ala la ra la la la la ra la.	la ra la l ala la ra la la la la ra la.
3-3a | 1. Verwandlung. Vorsaal Palast
	Dame 1	Wollet ihr das Neueste hören,	Wil je het laatste nieuws horen,
		Kann ich euch das neuste sagen;	Mag ik u het laatste nieuws vertellen;
		Lange werden wir nicht klagen,	We zullen niet lang klagen,
		Denn die Mutter ist versöhnt.	Omdat de moeder verzoend is.
	Herr 1	Wollet Ihr das Neueste hören,	Wil je het laatste nieuws horen,
		kann ich Euch das Neuester sagen:	Ik kan je het laatste nieuws vertellen:
		„Grosse Schätze Gold und Silber,	“Grote schatten van goud en zilver,
		Papageno fand sie aus.“	Papageno heeft ze ontdekt.”
	Dame 2	Wollet Ihr das Neueste hören,	Wil je het laatste nieuws horen,
		kann ich Euch das Neuester sagen:	Ik kan je het laatste nieuws vertellen:
		„Eier sind zu Markt getragen,	“Eieren worden naar de markt gebracht,
		kleine Kinder kommen draus.“	kleine kinderen komen eruit.”
	Herr 2	Wollet Ihr das Neuester hören,	Wil je het laatste nieuws horen,
		hört ich an und spitzt die Ohren,	Ik luister en spits mijn oren,
		denn Prinz Phöbus und Aurora	voor Prins Phoebus en Aurora
		werden heute noch ein Paar!	Word vandaag nog een stel!
	Dame 1	Wollet Ihr das Neueste hören,	Wil je het laatste nieuws horen,
	Herr 1	Grosse Schätze, Gold und Silber	Grote schatten, goud en zilver
	Dame 2	Lasset Euch das Neueste sagen	Laat ons u het laatste nieuws vertellen
	Herr 2	Hört ich an und spitzt die Ohren	Luister en spits je oren
	2 Damen	Lange werden wir nicht mehr klagen	We zullen niet veel langer klagen
	2 Herren	Denn die Mutter ist versöhnt.	Omdat de moeder verzoend is.
		Ei so hört doch auf zu sprechen,	Nou ja, stop met praten,
		immer mich zu unterbrechen	mij altijd onderbreken
		Ei, so hört doch auf.	Nou ja, hou toch op.
		das ist wahrlich gar nicht fein, bitte sehr, das lasst doch sein.	Dat is echt niet aardig, doe dat alsjeblieft niet.
	Dame 3	Wollet Ihr das Neueste hören?	Wil je het laatste nieuws horen?
	Chor	Ach so redet, macht es kund!	Spreek je uit, laat het weten!
	Herr 3	Ich verkünde frohe Stunden.	Ik verkondig happy hours.
	Chor	Ach so redet, macht es kund!	Spreek je uit, laat het weten!
	Herr 1	Papageno ist das Neuste	Papageno is de nieuwste
	Herr 2	Nein, das Neuste ist Aurora,	Nee, de nieuwste is Aurora,
	Dame 1	Nein die Königin das Neuste;	Nee, de koningin is de laatste;
	Dame 2	Nein die Eier mit den Kindern,	Nee, de eieren met de kinderen,
	Dame 3	Nein Sarastro ist verschwunden,	Er is geen Sarastro verdwenen,
	Herr 3	Nein es ist ein Prinz gefunden.	Nee, er is een prins gevonden.
	3 Damen	Ei, so hört doch auf zu sprechen,	Nou, stop met praten,
	3 Herren	immer ich zu unterbrechen,	onderbreek mij altijd,
		das ist wahrlich gar nicht fein,	dat is echt helemaal niet leuk,
		bitte sehr, das lasst doch sein.	Doe dat alsjeblieft niet.
		Papageno, Papagena,	Papageno, Papagena,
		lasst sie ein, nur herein.	laat ze binnen, laat ze gewoon binnen.
		Papageno, Papagena,	Papageno, Papagena,
		sollen uns willkomen sein.	zouden bij ons welkom moeten zijn.
3-3b Liebster, bester Papageno	3 Damen	Liebster, bester Papageno,	Liefste, beste Papageno,
		ach, ach, ach, Herr Papageno!	oh, oh, oh, meneer Papageno!
	Papageno	Ja, ich kann es mir schon denken!	Ja, ik kan het me al voorstellen!
	3 Damen	Liebster Herr von Papageno!	Beste meneer Papageno!
	Papageno	Wie den Wirbel sie verrenken!	Wat verdraaien ze de wervels!
	3 Damen	Stehn die Eier zum Verkauf!	Zijn de eieren te koop?
	Papageno
		Wart‘, jetzt mach‘ ich mir ‚nen Spass!	Wacht, nu ga ik wat leuks doen!
		Ei gewiss! Der ganze Hauf!	Oh ja natuurlijk! De hele bende!
		Sind wie Strausseneier gross,	Zijn zo groot als struisvogeleieren,
		wär‘ ich erst den Bettel los.	Ik zou alleen vrij zijn van bedelen.
	3 Herren	Sehr verehrte Papagena,	Beste Papagena,
		allerliebste Papagena,	liefste Papagena,
	Papagena
		Wie sie schöne Phrasen drechseln,	Hoe ze prachtige zinnen spinnen,
	3 Herren	Hochverehrte Papagena!	Zeer gewaardeerde Papagena!
	Papagena	Wie sie fein die Worte wechseln	Hoe ze subtiel woorden uitwisselen
	3 Herren	Stehn die Kinder zum Verkauf!	Zijn de kinderen te koop?
	Papagena
		Wart‘, jetzt mach‘ ich mir ‚nen Spass!	Wacht, nu ga ik wat leuks doen!
		Ei gewiss! Der ganze Hauf!	Oh ja natuurlijk! De hele bende!
		Ei ihr Damen und ihr Herrn,	Hallo dames en heren,
		herzlich gerne, herzlich gern.	met plezier, met plezier.
	3 Herren	Also ist es wirklich wahr	Het is dus echt waar
	3 Damen	‚s ist ein Wunder, das ist klar.	Het is een wonder, dat is zeker.
	3 Damen	Ach, so sagt uns doch im Nu,	Oh, vertel het ons nu,
	3 Herren	sagt wie kam’t Ihr nur dazu.	Vertel eens, hoe ben je op dat punt terechtgekomen?
	Papageno	Ei, Ihr Damen und Ihr Herrn,	Hallo dames en heren,
	Papagena	herzlich gerne, herzlich gern.	met plezier, met plezier.
3-3c Welch ein Wunder der Natur	Dame 1	Welch‘ ein Wunder der Natur,	Wat een wonder van de natuur,
	Dame 2	Alle gross wie Strausseneier,	Allemaal zo groot als struisvogeleieren,
	Dame 3	Alles Gold und Silber pur,	Allemaal puur goud en zilver,
	Alle, mit Chor	Ungeheuer, ungeheuer.	Monsterlijk, monsterlijk.
	Herr 1	Sind die Eier auch massiv,	Zijn de eieren ook enorm,
	Papageno	Das behaupt‘ ich positiv,	Ik bevestig dit nadrukkelijk,
	Herr 2	Wie viel habt Ihr denn gefunden?	Hoeveel heb je gevonden?
	Papageno	Fünfzig Fuder und ein Maass,	Vijftig fuder en één maat,
	Herr 3	Fünfzig Fuder, das ist Spass.	Vijftig vaten, dat is leuk.
	Papageno	Seid Ihr doch nicht dran gebunden,	Je bent er niet aan gebonden,
		fünfzig Fuder ungefähr,	ongeveer vijftig karrenvrachten,
		etwas wen’ger, etwas mehr	een beetje minder, een beetje meer
		an die hundertzwanzig Fass,	ongeveer honderdtwintig vaten,
		tief im Walde, wohl versteckt,	diep in het bos, goed verborgen,
		haben wir sie ausgeheckt.	Wij hebben het uitgebroed.
		In den alten Baumesstumpen	In de oude boomstronk
		Fanden sich die grössten Klumpen,	De grootste klonten werden gevonden,
		alles Gold und Silber fein,	alle goud en zilver fijn,
		und die schönsten Kinder d’rein.	en de mooiste kinderen.
	3 Damen	Liebster, bester Papageno,	Liefste, beste Papageno,
	3 Herren	allerschönste Papagena.	mooiste Papagena.
	Chor
	Dame 1	Gebt die Waare billig weg,	Verkoop de goederen goedkoop,
	Herr 1	Mir für einen Künstlerzweck	Voor mij voor een artistiek doel
	Dame 2	Mir für meiner Reize Kraft,	Voor de kracht van mijn charmes,
	Herr 2	Mir für Kunst und Wissenschaft,	Voor kunst en wetenschap,
	Dame 3	Mir für einen guten Freund	Voor mij een goede vriend
	Herr 3	Für ein Paar, das einsam weint.	Voor een stel dat alleen huilt.
	3 Herren	In’s Museum, Fakultät,	Naar het museum, faculteit,
	Herr 3	Naturalienkabinet.	Kabinet voor natuurlijke historie.
	3 Damen	Papageno, gebt sie weg	Papageno, geef ze weg
	Herr 1	Mir für einen Künstlerzweck	Voor mij voor een artistiek doel
	Dame 1	Mir die Kinder	Mijn kinderen
	Herr 1	Mir die Eier!	Mijn ballen!
	Dame 2	Mir die Eier!	Mijn ballen!
	Herr 2	Nicht zu theuer!	Niet te duur!
	Dame 1	Mir die Kinder!	Ik, de kinderen!
	Herr 1	Mir die Eier!	Mijn ballen!
	Dame 2	Mir die Eier!	Mijn ballen!
	Herr 2	Mir die Eier!	Mijn ballen!
	3 Damen	Mir die Kinder!	Ik, de kinderen!
	3 Herren	Mir die Eier!	Mijn ballen!
	3 Damen	Kinder, Kinder!	Kinderen, kinderen!
	3 Herren	Eier, Eier!	Eieren, eieren!
	3 Damen	Still die Schreier!	Laat de schreeuwers zwijgen!
	3 Herren	Still die Schreier!	Laat de schreeuwers zwijgen!
	3 Damen	Horch! Da ist was Neues los.	Luister! Er gebeurt iets nieuws.
3-3d Seht ich hab's euch gleich gesagt	Dame 1	Seht ich habs Euch gleich gesagt,	Kijk, ik heb het je meteen verteld,
		jetzt hat Alles ausgeklagt.	nu is alles aangeklaagd.
		Friede ziehet ein ins Schloss!	Vrede komt in het kasteel!
	Herr 1	Ei fürwahr,	Oh, inderdaad,
		Prinz Phöbus und Aurora,	Prins Phoebus en Aurora,
		ziehen im Triumpfe ein.	triomfantelijk binnengaan.
	3 Damen	Hurtig, keine Zeit verloren,	Haast je, geen tijdverlies,
	3 Herren	müssen da die Ersten sein,	moet de eerste zijn,
	Chor
	3 Damen	Hurtig, hurtig, hurtig fort.	Kom op, kom op, kom op.
	3 Herren
	Chor	Hurtig fort, hurtig fort.	Schiet op, schiet op, ga.
3-4 Trauermarsch, Hochzeitschor
3-5 | Z1 Finale Nun jubelt zum Himmel	Chor	Nun jubelt, zum Himmel!	Verheug u nu, naar de hemel!
A		Nun jubelt, zum Himmel in seliger Lust.	Verheug u nu in hemelse vreugde.
		Es jauchze befreiet die thörichte Brust.	Laat het dwaze hart zich verheugen en vrij zijn.
		Hell klein es in Chören durchs sonnige Land,	Heldere kleine koren door het zonnige land,
		kein Unhold soll stören, was Liebe verband.	Geen enkel monster zal verstoren wat liefde verenigd heeft.
		Nun jubelt, zum Himmel!	Verheug u nu, naar de hemel!
		Nun jubelt, zum Himmel in seliger Lust.	Verheug u nu in hemelse vreugde.
		Es jauchze befreiet die thörichte Brust.	Laat het dwaze hart zich verheugen en vrij zijn.
3-6 | Z1 "Geharnischte"	Männerchor	Weh‘, welch‘ ein martervolles, hartes Todtenamt,	Wee, wat een martelende, zware begrafenisdienst,
B	[ausserhalb, dumpf]	legt das Geschick uns auf,zu schwer zu tragen fast.	Het lot legt ons iets op dat bijna te zwaar is om te dragen.
		Weh, dreimal wehe dem, der dich zum Tod verdammt.	Wee, driemaal wee hem die u ter dood veroordeelt.
		Der dich getragen hat in kalte Grabesrast.	Wie heeft jou naar de koude rustplaats van het graf gedragen?
	Pamina	Welch‘ schauriger Gesang,	Wat een eng liedje,
		weh uns, welch‘ Unheil kam auf uns herab.	Wee ons, welk kwaad heeft ons getroffen.
		Ruft nach Tamino und Sarastro; horch!	Roep om Tamino en Sarastro; luisteren!
	Männerchor	Weh, dreimal wehe dem, der dich zum Tod verdammt.	Wee, driemaal wee hem die u ter dood veroordeelt.
	[ausserhalb, dumpf]	Der dich getragen hat in kalte Grabesrast.	Wie heeft jou naar de koude rustplaats van het graf gedragen?
	Chor	Weh uns, weh uns! Seht, wer da kommt,	Wee ons, wee ons! Kijk eens wie er komt,
		in Trauer bleich die Königin!	De koningin is bleek van rouw!
	Pamina	Weh! Meine Mutter!	Oh mijn moeder!
	Königin	Ein Hochzeitsfest, ein stattlich Hochzeitsfest! fürwahr.	Een bruiloftsfeest, een prachtig bruiloftsfeest! Inderdaad.
3-7a Königin, Pamina, Sarkophag		Zu andrer Feier komm ich her.	Ik kom hier voor nog een feestje.
		Die blonde Freude ist mir verhasst,	Ik haat de blonde vreugde,
		die Nacht regiere hier.	hier heerst de nacht.
	Chor
		Weh uns, weh uns, schwer trifft ihr Zorn.	Wee ons, wee ons, hun toorn is zwaar.
	Königin
		Sarastro, ihn zu sehn begehr‘ ich.	Sarastro, ik wil hem graag zien.
	Chor der Priester.	Weh, dreimal wehe dem, der dich zum Tod verdammt,	Wee, driemaal wee hem die u ter dood veroordeelt,
		der dich getragen hat in kalte Grabesrast.	die jou het koude graf in droeg.
	Königin
		Triumpf, Triumpf, es fiel der Feind,	Triomf, triomf, de vijand viel,
		der Sieg ist mein und meinem Freund.	De overwinning is voor mij en mijn vrienden.
		Triumpf, Triumpf, es fiel der Feind.	Triomf, triomf, de vijand viel.
		Mich zu weiden an seinem Leiden,	Om te smullen van zijn lijden,
		von senem Sterben den Lohn zu erwerben.	om de beloning voor zijn dood te verdienen.
		Wie dehnt sich die Brust,	Hoe zet de borstkas uit,
		o Rache, du süsseste Lust.	O wraak, gij zoetste lust.
	Priester	Zurück, was suchst du hier am Friedensort?	Terug, wat zoek je hier op de plek van vrede?
	Königin	Gerechtigkeit!	Gerechtigheid!
	Priester	Zurück! Missbrauche nicht das Wort, stets nennt der Hass Gerechtigkeit,	Terug! Misbruik het woord niet, haat roept altijd gerechtigheid,
		was ihm der eigne Wahn gebeut, Zurück!	wat zijn eigen waanzin hem beveelt, Terug!
	Königin
		Ich weiche nicht und will ihn sehn,	Ik zal mij niet afwenden en hem zien,
		und sollt‘ mein Reich in Trümmer gehen!	en mijn koninkrijk zou in puin vallen!
	Priester	Es soll geschehn!	Laat het gebeuren!
	Laienchor	Der Weise ging getreu auf ewigem Pfad,	De wijze man liep trouw op het eeuwige pad,
		und Himmelsblumen blühn aus seiner That.	en hemelse bloemen bloeien door zijn daad.
	Tamino	Sieh dort, dein Feind!	Kijk daar, je vijand!
	Königin
	Priesterchor	O Isis und Osiris,	O Isis en Osiris,
		nehmet das Opfer eures Dieners an,	aanvaard het offer van uw dienaar,
		der unsre Weisheit tief beschämet,	die onze wijsheid diep beschaamt,
		was wir gelehrt, hat er gethan.	Wat wij leerden, deed hij.
		Lasst ihn der Pfürung Früchte sehen	Laat hem de vruchten van zijn arbeid zien
		Und aus dem Grabe auferstehen,	En sta op uit het graf,
		so lohnt der Tugend kühnen Lauf,	dus deugd beloont stoutmoedig rennen,
		nehmt Ihn in euren Wohnsitz auf!	ontvang hem in uw huis!
3-7b Tamino: Königin!	Tamino	Königin!	Koningin!
	3 Damen	O schonet Sie.	Oh, spaar ze.
	Tamino
		Königin!	Koningin!
	Königin	Nicht eine Königin, ein Weib!	Geen koningin, maar een vrouw!
		Ein schuldig Weib, unwerth des Diadems.	Een schuldige vrouw, onwaardig voor het diadeem.
	Priesterchor	Vertraut auf den Tag des Gerichts,	Vertrouw op de Dag des Oordeels,
	Königin
		O lebte er, der Edelste von Allen,	Oh, dat hij leefde, de edelste van allemaal,
		Ich herrschte dienend so wie Er gethan.	Ik regeerde in dienst van Hem, zoals Hij deed.
		Durch meine Schuld ist Er gefallen,	Door mijn schuld is hij gevallen,
		zu spät erkenn ich meinen Wahn.	Te laat besef ik mijn waanzin.
	Priesterchor	Erfüllet die heiliche Pflicht.	Vervul uw heilige plicht.
	Königin	Nicht Rache will ich,	Ik wil geen wraak,
		Frieden gebet mir,	Geef mij vrede,
		die Waffen leg‘ ich nieder,	Ik leg mijn wapens neer,
		es sei die Nacht dem Tage unterthan;	laat de nacht onderworpen zijn aan de dag;
		ich will Euch liebend dienen, meine Brüder,	Ik wil jullie liefdevol dienen, mijn broeders,
		denn euerm hohen Bund gehör‘ ich an.	want ik behoor tot uw hoge verbond.
	Priesterchor
		Verweist aus dem Tempel des Lichts die Mörderin,	Verban de moordenaar uit de Tempel van het Licht,
		o traut ihr nicht!	Oh, vertrouw mij maar niet!
		Vertraut auf den Tag des Gerichts,	Vertrouw op de Dag des Oordeels,
		und erfüllet die heilige Pflicht.	en vervul de heilige plicht.
	Tamino	O Freunde, die Pflicht heisst verheihn,	O vrienden, het is de plicht om te trouwen,
		verstosst die Bereuende nicht.	verwerpt de berouwvolle niet.
		Die That erlöst allein, die aus Klagen der Reue bricht.	Alleen de daad die gepaard gaat met klaagzangen van berouw kan verlossing brengen.
		O Freunde, die Pflicht heisst verzeihn,	O vrienden, het is onze plicht om te vergeven,
		verstosst die Bereuende nicht.	verwerpt de berouwvolle niet.
	Priesterchot
		Verweist aus dem Tempel des Lichts die Mörderin,	Verban de moordenaar uit de Tempel van het Licht,
		o traut ihr nicht!	Oh, vertrouw mij maar niet!
		Vertraut auf den Tag des Gerichts,	Vertrouw op de Dag des Oordeels,
		und erfüllet die heilige Pflicht.	en vervul de heilige plicht.
3-7c Königin: O heiliger, so rette du	Königin	O heiliger, so rette du	O heilige, red
		Die Seele, die voll Reue weint,	De ziel die huilt van berouw,
		mit deiner Milde schliesse zu	met uw vriendelijkheid dichtbij
		die tiege Wunde, lichter Freund!	de diepe wond, slimme vriend!
		Ein Zeichen wollte nicht versagen,	Een teken zou niet falen,
		dass deine Lieb‘ versöhnet sei:	opdat uw liefde verzoend mag worden:
		O stille die gerechten Klagen	O, laat de rechtvaardige klachten tot zwijgen komen
		Und wandle sie in Freudenschrei!	En verander ze in vreugdekreten!
	Laienchor	Seht, seht dort wie Nebelstrich	Kijk, kijk daar, het lijkt op een mist
		ein dunstig Lüftchen weiss und fein,	een wazige bries, wit en fijn,
		o seht, wie Feuerschein dort über seinem Haupt entwich.	Oh, kijk eens hoe het vuur daar boven zijn hoofd gloeide.
	Pamina	Weh‘, arme Mutter,	Wee, arme moeder,
		weh, der Schein entwich!	Helaas, het licht is verdwenen!
	Laienchor	Ein Wunder ist es sicherlich.	Het is zeker een wonder.
	Priesterchor	Verweist aus dem Tempel des Lichts	Verdreven uit de Tempel van Licht
		die Mörderin, o traut ihr nicht.	de moordenaar, oh vertrouw haar niet.
		O glaubt Ihr nicht, der Zauberin,	Oh, geloof je de tovenares niet,
		wir sahen nichts erscheinen,	we zagen niets verschijnen,
		es ist ein leeres Meineen,	het is een lege mening,
		Sarastro will Ihr nicht verzeihn,	Sarastro wil haar niet vergeven,
		ist Alles Trug und leerer Schein.	Alles is bedrog en schijn.
	Königin	O wolle mich erhören,	O hoor mij,
		du, der die Reue sieht,	jij die berouw ziet,
		o schenke dein Gewähren	O verleen uw vergeving
		dem gläubigen Gemüth!	het gelovige verstand!
		Sarastro, im Staube sieh‘ mich knieen!	Sarastro, zie mij knielen in het stof!
	Genius
3-8 Apotheose	Chor	Nun jubelt, zum Himmel!	Verheug u nu, naar de hemel!
		Nun jubelt, zum Himmel in seliger Lust.	Verheug u nu in hemelse vreugde.
		Es jauchze befreiet die thörichte Brust.	Laat het dwaze hart zich verheugen en vrij zijn.
		Hell kling es in Chören durchs sonnige Land,	Het klinkt helder in koren door het zonnige land,
		kein Unhold soll stören, was Liebe verband.	Geen enkel monster zal verstoren wat liefde verenigd heeft.
		Nun jubelt, zum Himmel!	Verheug u nu, naar de hemel!
		Nun jubelt, zum Himmel in seliger Lust.	Verheug u nu in hemelse vreugde.
		Die Lieb‘ hat erlöstes die sündige Brust.	Liefde heeft de zondige borst verlost.